Gedachten val
Gedachten val
Daar stond ik dan
op de wal van het kanaal.
Ik had de regen al geroken
voordat ze zichtbaar werd.
De druppels van de regen
vielen op het stilstaande water
van het kanaal.
Cirkel na cirkel liet
zich aan mij zien,
die zich allemaal
weer in golven met elkaar
verweefden.
Voor mijn ogen speelde
zich een prachtig schouwspel af,
natuurlijke pure patronen
in een hoge frequentie.
Ik was geinspireerd
door een verhaal
waarin werd gezegd
dat je denken je
grootste rem is.
En dat je je gedachten
het beste regelmatig
kunt laten vallen
in
de ruimte van je hart.
Ineens zag ik iedere druppel
die in het kanaal viel
als een gedachte die terecht
komt in het hart.
Een golvende cirkel veroorzakend
die zich uitbreidt
en andere cirkels raakt.
Het is exact wat ik ervaar als ik
een gedachte loslaat en het
overgeef aan mijn hart.
De informatie komt
dan in beweging
er worden verbindingen gelegd
die het hoofd nooit zo
natuurlijk en uitgebreid
zou kunnen maken.
Voor mijn ogen krijg
ik een beeld van
een antwoord
op mijn vraag.
Ik zie de druppel
als de gedachte en
het stilstaande water
als mijn hart.
En ben onder de indruk
van wat er aan mij
gegeven wordt.
Lichtflits