Gedachten val

Gedachten val

Daar stond ik dan
op de wal van het kanaal.
Ik had de regen al geroken
voordat ze zichtbaar werd.

De druppels van de regen
vielen op het stilstaande water
van het kanaal.

Cirkel na cirkel liet
zich aan mij zien,
die zich allemaal 
weer in golven met elkaar
verweefden.

Voor mijn ogen speelde
zich een prachtig schouwspel af,
natuurlijke pure patronen
in een hoge frequentie.

Ik was geinspireerd
door een verhaal 
waarin werd gezegd
dat je denken je 
grootste rem is.

En dat je je gedachten 
het beste regelmatig 
kunt laten vallen
in de ruimte van je hart.

Ineens zag ik iedere druppel 
die in het kanaal viel
als een gedachte die terecht
komt in het hart.

Een golvende cirkel veroorzakend
die zich uitbreidt
en andere cirkels raakt.

Het is exact wat ik ervaar als ik
een gedachte loslaat en het
overgeef aan mijn hart.

De informatie komt 
dan in beweging
er worden verbindingen gelegd 
die het hoofd nooit zo
natuurlijk en uitgebreid 
zou kunnen maken.

Voor mijn ogen krijg 
ik een beeld van 
een antwoord 
op mijn vraag.

Ik zie de druppel
als de gedachte en
het stilstaande water 
als mijn hart.
En ben onder de indruk
van wat er aan mij
gegeven wordt.

Lichtflits