Jouw Wereld

Ik vraag het me vanmorgen af,
zou het niet dezelfde boosheid zijn
die we voelen ?
Hetzelfde verdriet ?

Hetzelfde gevoel van
dat de ander iets moet doen
zodat jij je gevoel van
veiligheid weer terug kan vinden ?

Dezelfde angst dat als de
ander dat niet doet,
dat het niet goed komt met
de wereld ?

Zolang je blijft hangen
in deze emoties, ze niet
onder ogen ziet en jezelf niet
verantwoordelijk maakt voor
je gevoel van veiligheid,
blijf je een speelbal van de wereld.

Deze tijd is ervoor bedoeld
om ons emotionele lichaam
op te ruimen van alles wat
we hebben opgespaard.

Wanneer je boosheid voelt,
is het jouw boosheid.
Wanneer je verdriet voelt,
is het jouw verdriet.
Wanneer je angst voelt is
het jouw angst.

En zolang je niet erkent
dat het iets is dat in jou leeft
en dat jij daar de verantwoordelijkheid
voor draagt om het onder ogen
te zien en te transformeren
naar een vorm van liefde.
Blijft alles zoals het is.

We zijn allemaal boos,
verdrietig en angstig van
tijd tot tijd. En allemaal om
onze eigen redenen.
Voor en tegen zijn slechts
andere ingangen naar hetzelfde.

De kern van het verhaal is 
dat je deze situatie in de wereld
kan gebruiken om in je eigen
kracht te gaan staan,
je emoties te begrijpen en
ze te transformeren naar
een vorm van liefde.

Van welke kant je komt
maakt dan niets uit.
Het gaat om het verhogen
van je eigen trilling zodat je
met andere ogen naar je
situatie kan kijken en klaar
bent om een nieuwe wereld
vorm te geven.
Jouw wereld.

Lichtflits