Menselijkheid
Een tekst uit 2015.
Menselijkheid
Het is makkelijk om te wijzen
naar situaties en daar je
oordeel over uit te spreken.
Ik
zie de verandering die gaande is
in de maatschappij.
Wat mij opvalt is dat het in vele sectoren
gaat om menselijkheid.
Zo langzamerhand gaan we zien
dat
als de menselijkheid ontbreekt,
er geen rekening wordt gehouden
met het gevoel van mensen,
dat de situaties zijn waar men
vast gaat lopen.
Als
een klas vol zit met meer
dan 30 leerlingen, waarvan
meer dan de helft een sticker heeft,
kan men niet meer spreken
van passend onderwijs.
Leerkrachten
zijn geen tovenaars.
Als men de minuten telt in de zorg,
kan men niet meer spreken
van passende zorg afgestemd
op de behoefte van degene
die
zorg nodig heeft.
Als we psychiatrische patienten,
dementerenden volstoppen
met medicijnen zodat ze maar rustig blijven
vanwege te weinig personeel of
om te zorgen dat ze zichzelf
thuis maar niets aan doen.
Verliezen we hun menselijkheid.
En het is zoals ik zeg,
dit constateren is niet zo moeilijk.
Ik ben ervan overtuigd
dat er geen verzorgende
de verzorging in is gestapt
met het idee om als een tornado
langs patiënten te vliegen.
Er is geen leerkracht
die het onderwijs in is gestapt
om een kind de mond te snoeren
en er iedere dag een
strak programma in te stoppen.
Er
is geen psychiater
de psychiatrie ingestapt
om de hoeveelheid pillen
maar steeds te verhogen
zodat patiënten volledig
hun identiteit
verliezen.
Bij alle sectoren hoor ik al jaren,
het zijn de regels en de wetten,
ik besteed meer tijd aan
de administratie bijhouden
dan
aan de mensen waarvoor ik hier ben.
Ik ren me rot, maar ik bereik niet wat ik wil.
Er zijn al vele collega's onderuit gegaan
vanwege werkdruk en het gevoel van falen.
Menselijkheid,
gevoel, passie, eigenheid.
Zo langzamerhand lopen we
er allemaal tegenaan.
Geld, regels en wetten zijn belangrijk
maar mijn oprechte overtuiging is
dat
het nooit ten koste mag gaan
van de menselijkheid.
Laten we ons vooral niet bezig houden
met de schuldvraag want naar mijn idee
is dat waar we veel te veel
tijd,
geld en energie aan besteden.
Laten we allemaal eens
gaan staan voor menselijkheid,
en op zoek gaan naar alle mogelijkheden
die beschikbaar
zijn om dit vastlopen
weer in beweging te krijgen.
Zodat iedereen de zorg krijgt
die men verdient,
het onderwijs krijgt waar
onze kinderen
van gaan bloeien,
maar nog belangrijker dat iedereen
kan gaan werken met
het gevoel dat het hart mag spreken.
Laten we eens op zoek gaan
naar die mensen
die met
nieuwe ideeën klaar staan.
En ja het zal altijd iets zijn
wat we niet zijn gewend,
wat niet "normaal" is.
Maar als er een ding is
wat de komende tijd duidelijk
gaat worden is dat wat we "normaal" vinden
vaak ten koste gaat van heel veel mensen.
Heb ik de oplossingen ? Nee.
Maar ik heb wel de bereidheid
om mee te denken en te doen,
durf de gebaande paden te verlaten,
durf confronterend te zijn
en mijn hart te volgen.
En ik weet vanuit eigen ervaring
dat men moeite heeft met verandering
en met nieuwe ideeën.
Toch hoop ik van harte dat
al die mensen met hun
nieuwe ideeen en visies
op
gaan staan en de ruimte
gaan oppakken die er in
de komende tijd gaat ontstaan.
Want als mij iets duidelijk is geworden
is dat men op verschillende plekken
de noodklok gaat luiden of
dat er doden gaan vallen omdat men
geld, regels en wetten belangrijker vindt
dan menselijkheid.
Lichtflits