Menselijkheid

Een tekst uit 2015.

Menselijkheid

Het is makkelijk om te wijzen 
naar situaties en daar je 
oordeel over uit te spreken.

Ik zie de verandering die gaande is
in de maatschappij.
Wat mij opvalt is dat het in vele sectoren 
gaat om menselijkheid.

Zo langzamerhand gaan we zien 
dat als de menselijkheid ontbreekt, 
er geen rekening wordt gehouden 
met het gevoel van mensen, 
dat de situaties zijn waar men 
vast gaat lopen.

Als een klas vol zit met meer 
dan 30 leerlingen, waarvan 
meer dan de helft een sticker heeft, 
kan men niet meer spreken 
van passend onderwijs.

Leerkrachten zijn geen tovenaars.

Als men de minuten telt in de zorg, 
kan men niet meer spreken 
van passende zorg afgestemd 
op de behoefte van degene 
die zorg nodig heeft.

Als we psychiatrische patienten, 
dementerenden volstoppen 
met medicijnen zodat ze maar rustig blijven 
vanwege te weinig personeel of 
om te zorgen dat ze zichzelf 
thuis maar niets aan doen. 
Verliezen we hun menselijkheid.

En het is zoals ik zeg, 
dit constateren is niet zo moeilijk.

Ik ben ervan overtuigd 
dat er geen verzorgende 
de verzorging in is gestapt 
met het idee om als een tornado 
langs patiënten te vliegen.

Er is geen leerkracht 
die het onderwijs in is gestapt
om een kind de mond te snoeren 
en er iedere dag een
strak programma in te stoppen.

Er is geen psychiater 
de psychiatrie ingestapt 
om de hoeveelheid pillen 
maar steeds te verhogen 
zodat patiënten volledig 
hun identiteit verliezen.

Bij alle sectoren hoor ik al jaren, 
het zijn de regels en de wetten, 
ik besteed meer tijd aan 
de administratie bijhouden 
dan aan de mensen waarvoor ik hier ben.

Ik ren me rot, maar ik bereik niet wat ik wil.
Er zijn al vele collega's onderuit gegaan 
vanwege werkdruk en het gevoel van falen. 

Menselijkheid, gevoel, passie, eigenheid.
Zo langzamerhand lopen we 
er allemaal tegenaan.

Geld, regels en wetten zijn belangrijk 
maar mijn oprechte overtuiging is 
dat het nooit ten koste mag gaan 
van de menselijkheid.

Laten we ons vooral niet bezig houden 
met de schuldvraag want naar mijn idee 
is dat waar we veel te veel tijd, 
geld en energie aan besteden. 

Laten we allemaal eens 
gaan staan voor menselijkheid,
en op zoek gaan naar alle mogelijkheden 
die beschikbaar zijn om dit vastlopen 
weer in beweging te krijgen.

Zodat iedereen de zorg krijgt 
die men verdient,
het onderwijs krijgt waar 
onze kinderen van gaan bloeien,
maar nog belangrijker dat iedereen 
kan gaan werken met
het gevoel dat het hart mag spreken.

Laten we eens op zoek gaan 
naar die mensen die met
nieuwe ideeën klaar staan. 

En ja het zal altijd iets zijn
wat we niet zijn gewend, 
wat niet "normaal" is.

Maar als er een ding is 
wat de komende tijd duidelijk
gaat worden is dat wat we "normaal" vinden
vaak ten koste gaat van heel veel mensen.

Heb ik de oplossingen ? Nee.
Maar ik heb wel de bereidheid 
om mee te denken en te doen, 
durf de gebaande paden te verlaten,
durf confronterend te zijn 
en mijn hart te volgen.

En ik weet vanuit eigen ervaring 
dat men moeite heeft met verandering 
en met nieuwe ideeën.
Toch hoop ik van harte dat 
al die mensen met hun
nieuwe ideeen en visies 
op gaan staan en de ruimte
gaan oppakken die er in 
de komende tijd gaat ontstaan.

Want als mij iets duidelijk is geworden 
is dat men op verschillende plekken 
de noodklok gaat luiden of
dat er doden gaan vallen omdat men 
geld, regels en wetten belangrijker vindt 
dan menselijkheid.

Lichtflits