Lichtflitsen

Innerlijke vrede

Je bent zelf 
verantwoordelijk
voor je innerlijke vrede.

Wat er ook
om je heen gebeurt,
wat je ook ziet of hoort.

Het is aan jou
om in je innerlijke vrede
te blijven of er
naar terug te bewegen
wanneer je er uitvliegt.

Dat is een onderdeel
van meesterschap.

Je kan je omgeving 
niet controleren,
je mag niemand dwingen
om het anders te doen.

Jij bent het altijd
die verantwoordelijk is
voor je innerlijke vrede.

Zodra je die eigen
verantwoordelijkheid erkent,
en het serieus neemt,
weet je dat jij
de baas kan worden 
over wat er bij jou
van binnen gebeurt.

In deze tijd
is dit een van de
grootste uitdagingen
en het is precies de reden
dat je nu op deze aarde bent.

Uit het boek: Zoveel Meer

Ken je dat nog van vroeger ?
Een toverblok ?
Daar moest je op krassen
en dan kwam er een afbeelding
tevoorschijn.

Ik moest er vanmorgen 
aan denken.
Dat de keuze om te "krassen"
aan jou is.

Wanneer je hard kraste 
dan kon het te donker worden
en zag je de afbeelding niet.
Dus je moest zacht krassen en
wanneer je dat met gevoel
deed dan kon het heel mooi
en duidelijk worden.

Lopend door het bos dacht ik
dat ik de vergelijking wel kan maken
met wat er nu gaande is.

Men presenteert je een lege bladzijde
en zegt dat er niets op papier staat,
de meeste mensen zien die lege
bladzijde en denken daardoor dat
dat wat in de wereld gebeurt
ons overkomt.

Maar wanneer je een beetje krast
dan zie je toch echt een afbeelding
ontstaan. Niemand vertelt je dat je
moet krassen, dat gevoel overkomt je
of niet, je luistert er naar of niet.

Toen ik verder nadacht over
welke afbeelding er dan zou
ontstaan kwam ik uit bij een
andere manier van toveren.

Ken je het nog dat je punten
op volgorde moest verbinden
en dat er dan een afbeelding ontstaat ?
Voor mijn gevoel is dat
het wat je ziet na het krassen.

Allemaal getallen,
het lijkt wel op een mierenhoop.
Maar wanneer je bij de 1 begint
weet je dat je naar de 2 moet.
Je trekt de lijn door tot aan
het laatste getal.

En wanneer je dat hebt gedaan,
neem je wat afstand en zie
je wat er is ontstaan.

Een heel gedoe om bij een
plaatje te komen, een dubbele
stap om bij een antwoord te komen.
Leeg is de bladzijde niet,
het is in geheimschrift 
volgeschreven.

De mensen die nu nog een
lege bladzijde zien,
hebben niet gekrast en
niet verbonden.
Het wil niet zeggen dat ze
het nooit zullen doen.

Er komt een dag dat hen
wordt uitgelegd, dat het de
bedoeling is dat je krast
en dan de punten verbindt.

En wanneer ze het dan nog niet
doen zal het gewoon recht voor
hun neus verschijnen.

Een ieder loopt een eigen pad
en in een eigen tempo.
Er is een pad van alleen.
Maar niet iedereen durft of
kan daar voor kiezen.

Als jij een krasser en verbinder bent,
als je dat hele proces al bent doorgegaan
en helder hebt wat het je wil vertellen,
waar je staat en wat je wil,
dan sta je nu in een heel ander proces
dan al die mensen die van niets weten.

We gaan allemaal voor 
een volgende ronde,
terwijl je eigenlijk 
nog niet helemaal bent
bijgekomen van de vorige golf.
We razen nu door.

De waarheid komt naar buiten,
jij kent de waarheid al.

Je voelde je altijd anders,
je voelde het altijd anders,
je bent ook werkelijk anders,
we zijn allemaal anders.

En het mooie aan dat 
erkende anders zijn
is dat het de komende tijd heel
erg van pas gaat komen.

Jouw licht en liefde 
zullen hard nodig zijn,
zorg eerst goed voor jezelf en
wees er dan voor de ander 
op je manier van anders Zijn.

Lichtflits

Natuurlijk wezen

We vinden het heel normaal 
dat het weer niet altijd hetzelfde is. 
De zon schijnt soms volop, 
en soms bevindt het zich 
achter de wolken. 

De ene dag waait het en 
de andere dag is het windstil. 
Het is een natuurlijk verschijnsel 
en we passen ons aan.

Bij mensen werkt het 
eigenlijk hetzelfde. 
We hebben niet altijd 
evenveel energie 
tot onze beschikking. 

Soms stormt het in ons leven 
en in ons binnenste, 
en soms is het windstil. 
Soms schijnt de zon volop, 
maar er zijn ook dagen 
dat het regent.

Het rare is dat we 
van onszelf verwachten, 
dat de energie altijd hetzelfde is. 

We gaan naar ons werk 
en daar worden iedere dag 
dezelfde prestaties verwacht, 
kinderen op school moeten 
iedere dag zo'n 7 schriften door 
en er wordt iedere dag verwacht 
dat ze het af hebben.

Wanneer het een dag niet lukt, 
vinden we het vaak oké.
Maar wanneer het langer duurt, 
gaan we ons afvragen 
wat er mis met ons is. 
En juist deze vraag, doet 
er nog een schepje bovenop.

We zijn natuurlijke wezens, 
en zoals in de natuur 
niet een dag hetzelfde is, 
zo is het met ons mensen ook.

Ooit is er een systeem bedacht 
wat ons heeft losgemaakt 
van onze natuur. 

We hebben ons verplaatst 
naar ons hoofd, en bedacht 
dat iedere dag hetzelfde moet zijn, 
we dezelfde prestaties moeten leveren.

En wanneer dat niet lukt, 
er iets niet goed aan onszelf is.

Geef jezelf wat ruimte 
door te accepteren 
dat je een natuurlijk wezen bent, 
dat mee schommelt met 
de energie die er is. 

Wat je de ene dag laat liggen, 
pak je de andere dag wel weer op. 
Je brengt jezelf onnodig in de stress, 
door je ertegen te verzetten 
of door over jezelf te oordelen.

Zoals het weer dagelijks 
verandert, verander jij ook.
Je daartegen verzetten 
heeft geen enkele zin.

Overgave aan dat wat is 
en je daarop afstemmen, 
werkt het beste.

Zo zet je geen dam in je stroom, 
en kun je ontdekken 
dat dat wat er is, 
precies goed is voor 
dat moment.

Lichtflits
Uit het boek: Iets in jou

Het leven is onzichtbaar

Het leven is onzichtbaar, 
totdat het in een 
vorm wordt gegoten.

Jij als mens bent het leven, 
vormgegeven in een lichaam

Het leven staat niet 
tegenover de dood.
De dood staat 
tegenover de geboorte.

Geboorte en dood zijn 
processen van overgang.
En het leven stroomt 
door beide heen.

Geboorte is het aannemen 
van een vorm,
de dood is het loslaten 
van de vorm.

Het leven is onzichtbaar 
en eeuwigdurend.

Lichtflits
Uit het boek: Iets in jou