Hooggevoelig

Ontdekkingsreis 

Wanneer je een keer begrijpt

dat je hooggevoelig bent.

Begrijp je ook dat je

innerlijke systeem anders werkt.

Je krijgt meer informatie binnen

en verwerkt dat op een andere manier.

Ik weet uit eigen ervaring dat het voor mij

een stap was om dat aan te nemen.

Toch was er zoveel herkenning dat ik er

niet om heen kon.

Het was een eindpunt van een zoektocht,

dacht ik toen, toch bleek het een begin van

iets anders.

Vele onderzoeken zijn gericht op de overprikkeling,

het je staande houden in de maatschappij,

op je kwetsbaarheid, op het niet mee kunnen

draaien zoals de ander.

En ook al heb ik mijn hooggevoeligheid lang

als een struikelblok ervaren, de afgelopen jaren

heb ik de kracht ervan ook ontdekt.

Het label was voor mij nodig om mezelf er

steeds opnieuw aan te herinneren dat het

belangrijk is om dicht bij mezelf te blijven.

Dat wanneer ik mijn balans centraal stel ik

optimaal gebruik kan maken van mijn kracht.

Je kunt je hooggevoeligheid gebruiken als een excuus,

maar daarmee kom je niet in je kracht en

kun je het niet optimaal gebruiken in je leven.

Het eerste wat je kunt gaan doen wanneer je jezelf erkent 

als hooggevoelig, is je losmaken van dat wat de meeste 

mensen voelen. Je mag ervan uitgaan dat dat wat jij voelt, 

ziet of hoort, niet door iedereen zo wordt ervaren. Jouw 

hersenen maken andere verbindingen, verwerken de 

informatie anders, maar dat houdt niet in dat het fout is.

Wanneer je erkent dat je een gevoelsmens bent, is de 

volgende vraag die zich aan gaat dienen, wat voel ik dan ?

Er zijn vele gevoelens die we kunnen voelen, en wanneer je

jezelf hebt aangeleerd om alles te doen met je hoofd 

(zoals van je wordt verwacht) kan het zijn dat wanneer 

er zich gevoelens aandienen, je geen flauw idee hebt 

wat ze betekenen en wat je ermee moet.

Het wegduwen is een optie, maar wel een die je enorm

kwetsbaar maakt, invloed heeft op je balans, en het risico

van overprikkeling met zich meebrengt.

Ook al zou je denken dat het andersom zou zijn.

Je openstellen voor je gevoelens, ze leren kennen 

en herkennen is een klus. Het vraagt aandacht, 

eerlijkheid en openheid naar jezelf toe.

De eerste laag is er vaak een van wanorde, pijnen

en angsten. Maar door ernaar te kijken, het toe te laten 

is het mogelijk om het op te lossen of te transformeren.

Je gevoel is een instrument dat je voorziet van informatie.

Deze "stem" van binnenuit, vanuit de diepte van jezelf

kan je ondersteunen, het kan je richting geven wanneer

je erop durft te vertrouwen.

Maar voordat je erbij kunt zul je voor jezelf moeten

erkennen dat het er is, dat je gevoelig bent, dat je systeem 

anders werkt maar dat dat per definitie niet fout is.

Wanneer je jarenlang opgevoed bent in een systeem

waarin dit niet wordt erkend, je steeds opnieuw te horen

hebt gekregen dat je te gevoelig bent, zwak of raar.

Je jezelf steeds hebt afgevraagd wat er toch mis met je is, 

waarom je niet zo kunt doen zoals anderen, ergens het

gevoel hebt dat er iets niet klopt en je enorm bent gaan

twijfelen aan jezelf. Is het zeker de moeite waard om jezelf 

te informeren over wat hooggevoelig zijn betekent.

Er zijn meerdere boeken over geschreven en er is veel

over te vinden op internet.

Het label is een begin. En het draait niet om het label.

Het gaat om begrip en inzicht krijgen in je eigen systeem.

Want wanneer jij weet hoe je systeem werkt, kun je ermee

gaan werken, in plaats van dat het je steeds opnieuw 

overvalt.

Het is geen ziekte of aandoening, het is een cadeau.

Maar zolang jij het niet uitpakt, weet je niet wat het is

en hoe je het kunt gebruiken.

Welke delen van jou zitten nog in slachtofferschap ?

Zo langzamerhand begin ik te begrijpen dat er delen

van mij zijn die zich verbergen, die in het onbewuste

leven en die van tijd tot tijd zich laten gelden in gedrag

waar mijn bewuste deel zich over verbaast.

Delen die iets heftigs mee hebben gemaakt en die zich

met alle emoties hebben verstopt. 

Te zwaar, te pijnlijk, om te voelen en daarom ongezien.

Toch komen er van tijd tot tijd situaties in mijn leven

voorbij die dat stuk aanraken waardoor ik kan zien

dat het wel degelijk in mij speelt en dat het ook invloed

heeft op het leven dat ik leef.

En ik betrap mezelf erop dat ik tot nu toe steeds dezelfde

reactie vertoon wanneer het opspeelt. Ik duw het weg,

slik mijn emoties in, trek mijn niets aan de hand jas aan

en loop weer verder. Heb niet de bereidheid om erin te duiken

omdat ik simpelweg bang ben dat ik dan omval.

Toch begrijp ik nu wel dat ik het daarmee in stand houd.

Dat de angst om het te voelen juist een signaal is om

te kunnen groeien en het voor eens en altijd los te laten.

Ik kijk er nog steeds naar door de ogen van het ego,

er is mij iets aangedaan. Er is een schuldige en ik ben

het slachtoffer.

De afgelopen jaren stonden voor mij in het teken 

van opruimen, van het helen van oude wonden,

en steeds vaker zie ik verbanden en tekens van

vooruitgang. Ik heb iedereen vergeven, ik denk niet

meer in schuld, ik leer van mijn ervaringen en kan

mijn eigen gedrag observeren.

Wanneer ik alles door de ogen van mijn ziel zou

bekijken weet ik dat alle ervaringen iets zichtbaar

aan mij willen maken. Ik kan zien dat de reden dat mijn

pagina er is te maken heeft met mijn diepste pijnen.

Als het niet zo zou zijn geweest zoals het was, was

ik nooit op zoek gegaan naar hoe je weer kan helen,

naar wie ik werkelijk ben.

Cirkels...

Het beeld wat ik heb van hooggevoelige mensen is dit: O
Hooggevoelige mensen zijn cirkels.
Ze hebben een grote binnenwereld met gevoelens, en beelden. 
En kunnen op hun omgeving reageren vanuit die binnenwereld.

De wereld waarin we worden verwacht te presteren 
zie ik zo: - 
De wereld is plat, de maatschappij is plat, school is plat.
En daar bedoel ik mee dat de binnenwereld moet worden
uitgeschakeld. Gevoelens mogen geen rol spelen.
Beelden en opgevangen informatie moeten worden genegeerd.

Daarom hebben veel hooggevoelige kinderen moeite met
school. Ze komen rond binnen en er wordt van hen gevraagd
om plat te worden. De binnenwereld uit te schakelen.

Nou is dat niet onmogelijk, een rondje kan je plat maken
als je maar hard genoeg duwt. En dat doen we dan ook.
Dat we dan voorbij gaan aan de essentie van een mens,
doet dan niet terzake.

Ik ben ervan overtuigd dat juist dit de reden is waarom
hooggevoelige mensen zich niet altijd thuis voelen
in deze wereld. Tegen hun werk aanlopen,
een burnout ervaren, ziek worden.
Dat kinderen enorme woede aanvallen hebben, zich niet
kunnen concentreren of depressief worden.

De binnenwereld heeft te weinig ruimte. En juist die
binnenwereld is essentieel voor iedereen, maar zeker
voor hooggevoelige mensen.

Het leuke aan kinderen is dat ze kunnen ploppen.
Ik benoem dit nu als leuk, maar het is niet altijd leuk.
Mijn kind kan van school komen en dan ontploffen.
Inmiddels begrijp ik dat ze dan plopt van een lijntje
naar een cirkel. Daar hoort een ontlading bij.

En ik begrijp dat volkomen. 
Daarna kan ze weer ademhalen,
zingen, voelen, weten en zijn zoals ze is.

Lichtflits

Veiligheid

Een thema wat ik bij veel hoog-gevoeligen zie spelen is veiligheid.

Dat is niet zo raar omdat je een gevoelig zenuwstelsel

hebt dat veel prikkels te verwerken krijgt.

Bij overprikkeling ontstaat er een vlucht of vecht reactie,

en als die eenmaal is begonnen kom je in de overlevingsstand.

Als het je niet lukt om zonder alle emoties te kijken naar een situatie,

loop je de kans dat je voortdurend in die actie schiet.

Met als gevolg ervaringen van stress, piekeren en je zorgen maken.

Dat weer kan leiden tot angst en paniekaanvallen, burn out of ziekte.

Hoe kom je daar nu vanaf ?

Wat mij enorm heeft geholpen is mezelf aan te leren

dat als ik de reactie door mijn lichaam voel vloeien

tegen mezelf te zeggen: Ik ben veilig alles is oke.

En voor mezelf te benoemen waar die reactie vandaan komt.

Als ik bijvoorbeeld een hard geluid hoor probeer ik direct

te verklaren waar het vandaan komt.

Ik weet dat ik heftig kan reageren en ik weet dat ik soms nog

in de vlucht of vecht reactie schiet en dat er daardoor

allerlei hormonen door mijn lichaam schieten die ervoor zorgen

dat ik ook daadwerkelijk in staat ben om te vechten of te vluchten.

En nee dat voelt niet lekker en het zorgt er ook voor

dat ik niet meer helder kan denken.

Toch geef ik er geen gehoor aan, omdat ik weet

dat ik in veel situaties gewoon veilig ben. En alles oke is.

Des te vaker je het lukt om je veilig te voelen in situaties

des te minder stress hormonen door je lichaam gaan.

Des te minder stresshormonen door je lichaam gaan

des te veiliger je je gaat voelen.

We hebben nu een keer een enorme aangeboren alertheid

en als die alertheid steeds gevoed wordt door gedachten van angst

zal je lichaam daarop reageren.

Het duurt ongeveer 20 minuten voordat de eerste adrenaline stoot

een beetje is afgenomen en je weer fatsoenlijk gebruik kunt maken

van je hoofd.

Ademhalen en stress uitblazen, gecontroleerde gedachten

denken en je stevig verbinden met de aarde

zijn reacties die je in zo'n situatie direct kunt toepassen.

Kijk eens in welke situaties je je onveilig voelt,

welke situaties deze reactie bij je oproepen.

En vraag jezelf eens af, vanuit rust of je daadwerkelijk onveilig bent.

En als dat zo is waardoor word je dan bedreigd ?

Zijn het je gedachten erover of

is er sprake van een echte bedreiging ?

Als er sprake is van een echte bedreiging,

wat let je dan om uit die situatie te stappen ?

Waar het hier om gaat is dat je je bewust wordt

van je eigen systeem en dat je lichaam soms heftig reageert

omdat het zich niet veilig voelt.

Jij hebt de verantwoordelijkheid en de mogelijkheid

om goed voor jezelf te zorgen.

Om jezelf gerust te stellen en je veilig te voelen in situaties.

De kunst is om steeds op zoek te gaan naar

of het waar is wat je denkt.

En om goed voor jezelf te zorgen na zo'n reactie.

Dat betekent je lichaam geruststellen

door de gedachten die je denkt.

En daadwerkelijk je veiligheid weer te ervaren.

Ik Ben Veilig, Alles is OK

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

kon ik zien dat emotionele pijn en lijden alleen waarschuwingen zijn,

dat ik niet mijn eigen waarheid leef.

Nu weet ik: dat is AUTHENTICITEIT

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

begreep ik hoezeer het iemand kan beledigen als ik probeer mijn verlangen bij hem door te drukken

zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp voor was en de persoon er niet klaar voor was

en zelfs als ikzelf die persoon was

Nu weet ik : dat is RESPECT

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

ben ik gestopt te verlangen naar een ander leven

en kon ik zien dat alles rond om mij een uitnodiging is om te groeien.

Nu weet ik, dat is RIJPHEID.

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

begreep ik dat ik altijd en bij elke gelegenheid,

op het juiste moment en op de juiste plaats ben,

en dat alles wat er gebeurt, juist is.

Vanaf dat moment was ik rustig.

Nu weet ik: dat is VERTROUWEN.

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

ben ik gestopt mijn vrije tijd te verspillen

en ben ik gestopt grootse projecten voor de toekomst te bedenken.

Vandaag de dag doe ik alleen dat waar ik blij van wordt,

waarvan ik hou en wat mijn hart doet lachen,

op mijn eigen manier en in mijn tempo.

Nu weet ik: dat is EENVOUD

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

heb ik me bevrijd van alles wat niet gezond voor me is,

voedsel, mensen, dingen, situaties

en vooral wat me naar beneden haalde, weg van mijzelf.

Aanvankelijk noemde ik het “gezond egoïsme”

maar nu weet ik: dat is LIEFDE VOOR JEZELF

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

stopte ik met proberen om altijd gelijk te hebben

en sindsdien had ik minder vaak ongelijk.

Vandaag heb ik ontdekt : dat is BESCHEIDENHEID

Toen ik mezelf begon lief te hebben,

weigerde ik om verder in het verleden te leven

en weigerde ik mij om me zorgen te maken over mijn toekomst.

Nu leef ik alleen op dit moment, waar alles plaats vind.

Ik leef nu dus „dag voor dag” en noem het VERVULLING

Toen ik mezelf begon lief te hebben

herkende ik dat mijn denken me kan verstoren en me ziek kan maken.

Maar als ik verbinding maak met mijn hart, wordt mijn denken een waardevolle bondgenoot.

Vandaag noem ik die verbinding : WIJSHEID VAN HET HART

We hoeven niet bang te zijn voor verdere discussies, conflicten

en problemen met onszelf en anderen,

want zelfs sterren botsen soms op elkaar

en daaruit ontstaan nieuwe werelden.

Vandaag weet ik: dat is LEVEN

Charlie Chaplin (speech op zijn 70ste verjaardag)